آسانسورهای هیدرولیکی

Double acting:

چه در روش مستقیم و چه روش غیر مستقیم برای آسانسورهای باری و باری مسافری که کابین بزرگتری دارند بجای استفاده از یک جک می توان از دو جک استفاده کرد که عمدتاً در طرفین کابین قرار داده می شوند.

لذا یک پاوریونیت به هر دو جک به صورت همزمان روغن پمپ کرده و آنها را به حرکت وا میدارد.

روغن هیدرولیک:

آسانسورهای هیدرولیکی به لحاظ قدمت در زمره اولین نسل آسانسورها می باشند. جالب است بدانید اولین آسانسور که اختراع شد هیدرولیکی بود که با نیروی آب کار می کرد در واقع وظیفه انتقال نیرو آب به عهده داشت. بعدها در روند تکامل روغن هیدرولیک جایگرین آب شد.

روغن هیدرولیک مزایای متعددی دارد:

– حجم روغن هیدرولیک در برابر فشار زیاد وارده نسبت به آب تغییرات کمتری دارد و ثابت می ماند نتیجه اینکه وقتی باری روی کابین قرار می گیرد کابین به پایین سر نمی خورد و سر جای خود می ماند.

– حجم روغن در برابر افزایش دما نسبت به آب تغییرات کمتری دارد لذا وقتی آسانسور هیدرولیک در تراز طبقه توقف کرده و پس از مدتی روغن حرارت خود را از دست میدهد حجم آن کاهش نیافته و کابین ناخواسته از تراز طبقه پایین تر نمی رود.

– خاصیت روغن کاری پیستون هنگام کار مانع خوردگی و زنگ زدگی بخش های فلزی جک نسبت به آب می شود.

– افزودنی های متعددی به روغن هیدرولیک اضافه می شود که کیفیت حرکت را تسهیل می کند از جمله ضد کف کردن روغن که به سرعت حباب های خود را هنگام برگشت به تانک از دست بدهد و آماده استارت بعدی بشود. نتیجه اینکه یک روغن هیدرولیک ایده آل برای آسانسورهای هیدرولیکی می بایست چند خاصیت اصلی فوق را داشته باشد.

می بایست روغنی باشد که ویسکوزیته آن بر اثر حرارت زیاد تغییرات کمی داشته باشد همینطور بر اثر فشار ، تغییرات حجمی کمی داشته باشد و علاوه بر این ها دارای خاصیت ضدخوردگی و ضد کف باشد که در نتیجه آسانسوری با کیفیت حرکت مطلوب داشته باشیم بطوریکه تعداد استارت بر ساعت زیادی داشته باشد.