استاندارد های آسانسور هیدرولیک

استاندارد وسایل ایمنی و حفاظتی در مدارات هیدرولیکی:

• استاندارد نصب  شیر دستی (CUT-OFF VALVE)

عبارت است از یک شیر دو راهه با عملکرد دستی که از هر دو طرف می‌تواند موجب برقراری جریان روغن و یا قطع آن گردد.

شیردستی باید در مداری که برقرارکننده ارتباط بین سیلندر به شیر یک طرفه و به شیر جهت پایین، می‌باشد، نصب شود و الزاما باید در موتور خانه قرار گرفته باشد.

• استاندارد نصب شیر یکطر فه (NON-RETURN VALVE)

شیر یک طرفه باید در مداری نصب شود که برقرار کننده ارتباط بین پمپ و شیر دستی پاوریونیت می‌باشد، و وقتی فشار منبع به پایین تراز فشار مینیمم عملکرد رسید، شیر یک طرفه باید قادر به نگهداشتن آسانسور با بار اسمی در هر نقطه باشد.

• استاندارد نصب شیر فشارشکن  (PRESSURE RELIEF VALVE)

شیری است که فشار را تا یک میزان از پیش تعیین شده تحمل می‌کند و با افزایش فشار باز می‌شود و اجازه نمی‌دهد فشار سیستم از یک حدی بالاتر رفته و موجب خسارت گردد. شیر فشارشکن باید به مداری که برقرار کننده ارتباط بین پمپ و شیر یک طرفه می‌باشد، متصل گردد و به گونه‌ای تنظیم شود که فشار را به اندازه 140% فشار بار کامل محدود کند. به عنوان مثال اگر فشار با بار کامل سیستم40 بار باشد باید شیر فشارشکن روی 56 بار تنظیم شود.

• استاندارد نصب شیر محدود کننده یک طرفه (NON-RETURN RESTRICTOR VAVLE)

شیری که اجازه جریان آزاد از یک سمت را می‌دهد و در سمت دیگر عبور جریان به طور محدود صورت می‌گیرد. در صورت بروز یک نشتی عمده در سیستم هیدرولیک، شیر محدود کننده باید موجب جلوگیری از افزایش سرعت کابین گردد. این شیر وقتی کابین با بار نامی به سمت پایین حرکت می‌کند، باید در سرعتی معادل Vd + 0.3 m/s فعال گردد. این شیر به منظور بازرسی باید قابل دسترسی بوده و با سیلندر یکپارچه باشد(عملکرد موازی با شیر ترکیدگی).

• استاندارد نصب شیر محدود کننده (RESTRICTORE)

شیری است که ورودی و خروجی آن از طریق یک مجرای عبوری محدود شده، به یکدیگر متصل می‌شوند.

• استاندارد نصب شیرهای جهت دار

الف. جهت پایین (DOWN DIRECTION VALVE)

شیرهای جهت پایین باید به طور الکتریکی باز نگهداشته شوند. بسته شدن آنها باید بر اثر فشار هیدرولیکی ناشی از فشار هیدرولیک و حداقل یک فنر فشاری هدایت شده به ازای هر شیر، صورت گیرد بعبارت دیگر هر گاه برق قطع گردد مسیر عبور روغن قطع گردد.

ب. جهت بالا (UP DIRECTION VALVE)

 این شیرها باید به طور الکتریکی بسته شوند و باز شدن آنها باید در اثر فشار هیدرولیکی جک ویا حداقل یک فنر فشاری هدایت شده به ازای هر شیر صورت گیرد.

• استاندارد نصب شیر ترکیدگی (RUPTURE VALVE)

شیری است که طراحی آن به صورتی است که افت فشار موجب بسته شدن خودکار آن شود. این عمل با افزایش جریان سیال از یک مقدار مشخص در جهتی که از قبل تنظیم شده ، انجام می‌شود. به عبارت دیگر این شیر کنترل کننده دبی عبوری روغن می‏باشد.

شیر ترکیدگی باید قابلیت متوقف نمودن کابین در حرکت به سمت پایین و ثابت نگهداشتن آن، را داشته باشد. شیر ترکیدگی طبق استاندارد  باید با بدنه سیلندر یکپارچه باشد و یا چسبیده به سیلندر باشد. شیر ترکیدگی باید حداکثر در سرعتی معادل سرعت اسمی رو به پایین (Vd) به اضافه 3/0 متر بر ثانیه فعال شود و مانع خروج روغن و خالی شدن پیستون به سمت پایین و سقوط کابین گردد.

• استاندارد نصب سرعت مجاز

سرعت اسمی به سمت بالا (Vm) یا به سمت پایین (Vd) نباید از 1 متر بر ثانیه بیشتر باشد.

سرعت به سمت بالای آسانسور با کابین خالی نباید به میزان بیش از 8% از سرعت اسمی به سمت بالا (Vm) بیشتر شود.

 سرعت به سمت پایین آسانسور با کابین دارای بار اسمی نباید، به میزان بیش از 8% از سرعت اسمی به سمت پایین (Vd) بیشتر شود. در هر حالت اندازه گیری‌ها باید در دمای عادی روغن هیدرولیکی انجام شود.

• استاندارد نصب سیستم عملکرد اضطراری

الف. حرکت کابین به سمت پایین – شیر خروج اضطراری (Emergency Valve)

آسانسور باید دارای یک شیر اضطراری پایین آورنده با عملکرد دستی باشد که در موتور خانه قرار می‌گیرد. این شیر اضطراری این امکان را فراهم می‌سازد که حتی در صورت قطع برق، آسانسور را به یک تراز طبقه، جایی که مسافران بتوانند کابین را ترک کنند، پایین آورد.

سرعت کابین نباید از 3/0 متر بر ثانیه بیشتر شود.

عملکرد این شیر باید منوط به اعمال نیروی دستی پیوسته‌ای باشد. به طوری که هرگاه فشار دست برداشته شود حرکت کابین متوقف گردد.

این شیر باید در مقابل عملکرد ناخواسته  حرکت کابین محافظت شود.

در مورد آسانسورهای با عملکرد غیر مستقیم عملکرد دستی این شیر نباید موجب پایین رفتن پیستون به میزانی شود که باعث شل شدن سیم‌بکسل یا زنجیر گردد. به عبارت دیگر پیستون نباید بدون کابین پایین بیاید.

ب. حرکت کابین به سمت بالا – پمپ دستی  (Hand Pump)

برای هر آسانسوری که کابین آن دارای یک ترمز ایمنی یا ترمز گیره‌ای است (آسانسورهای INDIRECT)، نصب یک پمپ دستی دائمی که موجب حرکت کابین به سمت بالا گردد، الزامی است. وجود پمپ دستی از این نظر ضرورت دارد تا بتوان به آسانی آسانسور را از وضعیت پاراشوت خارج کرد.

این پمپ دستی باید به مدار بین شیر یک طرفه یا شیر(های) جهت پایین و شیر دستی متصل شود.

این پمپ دستی باید به یک شیر فشارشکن مجهز گردد تا قادر باشد فشار را در محدوده دو سوم فشار بار کامل کنترل نماید. به عنوان مثال هر گاه فشار بار کامل 40 بار باشد این شیر فشارشکن باید حداکثر روی 26 بار تنظیم گردد.

• ایمنی خطرشل شدن سیم‌بکسل برای آسانسورهای با عملکرد غیر مستقیم

در صورتی که احتمال خطر شل شدن سیم‌بکسل وجود داشته باشد، وجود یک وسیله ایمنی ضروری است. این وسیله در صورت بروز شل شدگی، باید موجب توقف آسانسور شود و آن را در حالت توقف نگهدارد.

• حفاظت در مقابل گرم شدن بیش از حد مایع هیدرولیکی:

وسیله‌ای جهت کنترل دما باید فراهم باشد تا زمان بالا رفتن دما از 70 درجه سانتیگراد، یک ترموستات موتور را خاموش نموده و آسانسور را متوقف کرده و آن را در حالت توقف نگهدارد .

• استاندارد نصب سیستم ضد خزش الکتریکی (RELEVELING)

سیستم ضد خزش الکتریکی باید در محدوده باز شدن درها (12/0± متر از تراز طبقه )بدون در نظر گرفتن باز و بسته بودن درها، کابین را به سر طبقه منتقل نماید. بدیهی است این امر توسط تابلوی فرمان قابل انجام است.

• وسایل توقف (کلیدهای STOP)

برای متوقف نمودن آسانسور و حفظ حالت توقف آن. در آسانسورهای مجهز به درهای اتوماتیک، باید در محل‌های زیر باشد:

1. در چاه آسانسور
2. موتورخانه
3. روی سقف کابین
4. در جعبه رویزیون
5. در آسانسور‌های فاقد موتورخانه در جهت حمل بار مورد استفاده قرار می گیرد، فاصله پانل شاستی یک متر از ورودی می ‏باشد.

در سیگما آسانبر می توانید بهترین قطعات آسانسور هیدرولیکی را مطابق با استاندارد های صنعت آسانسور خریداری کنید.